Wincentyńska Młodzież Maryjna, czyli Dzieci Maryi, z których większość uczęszcza do naszej szkoły, wypoczywały od 4 do 14 lipca, wraz z opiekunami, w Kołobrzegu. Uczestnicy wyjazdu umacniali ducha, uczestnicząc co dzień w Mszy Świętej, na której wielbili Boga grą i śpiewem. W dziesięciodniowym programie były oczywiście również kąpiele w morzu, zabawy i konkursy na plaży, a także zwiedzanie muzeum figur woskowych i muzeum minerałów, podziwianie widoków z latarni morskiej, rejs statkiem po Bałtyku, dzień spędzony w parku rozrywki Dziki Zachód oraz obserwowanie zachodu słońca z molo. Dzieci mogły ponadto zaprezentować swoje umiejętności w konkursie Mam Talent jak również w zawodach plażowych na najpiękniejszy zamek z piasku. Ponadto WMM integrowała się na wspólnym grilu i dyskotece, a także podczas pogodnych wieczorków. Wszyscy zdrowi i zadowoleni, napełnieni nowymi siłami i pomysłami 14 lipca wrócili do Limanowej.

Wyjazd zorganizowano dzięki pomocy i wsparciu finansowemu ludzi dobrej woli oraz proboszcza parafii. Dziękujemy także  siostrze Krystynie i rodzicom za opiekę i towarzyszenie duchowe.

Schola, działającai przy Parafi Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej - a wraz z nią uczennice naszej szkoły - zdobyły 2 miejsce na ogólnopolskim konkursie piosenki "Vincentiana".

“Cieszyć się będę Tobą”, to tytuł tegorocznego Festiwalu Młodych Vincentiana, organizowanego przez kleryków Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Piekarach pod Krakowem.

I w tym haśle zawiera się całe piękno tego wydarzenia. Festiwal skupia się na trzech filarach- ludzie, wiara i piosenka. Ludzie, bo to oni to tworzą. Wiara, bo to ich skupia. Piosenka, bo od tego się zaczęło.

Tegoroczny festiwal rozpoczął się od Mszy Świętej, podczas której usłyszeliśmy “Vincentianę uważam za otwartą”. Potem nie zabrakło czasu na wspólną integrację, poprzez taniec i zabawę, czyli coś, co młodzież uwielbia. Wtorek upłynął nam pod znakiem warsztatów z różnymi ludźmi, były warsztaty biblijne, teatralne, muzyczne, modowe, psychologiczne i medyczne. Każdy znalazł coś dla siebie i mógł rozwinąć swoje pasje. Wieczorem odbył się pierwszy i z pewnością bardzo wyczekiwany koncert Lazarystów, czyli zespołu kleryckiego. Później mogliśmy bawić się na VincaVixie. Trzeci dzień był niezwykle ważny dla zespołów, które przyjechały z myślą o przeglądzie. Już z samego rana rozpoczęły się przesłuchania, a wieczorem rozdanie nagród, miejsce drugie zdobyła Wincentyńska Młodzież Maryjna (dzieci Maryi) z Limanowej. Potem znowu mogliśmy się zatracić w muzyce, poprzez koncerty - bonoboco, zwycięzców ubiegłorocznej edycji Vincentiany oraz Boguchwały, niezwykłych muzyków, którzy urządzili nam taneczne uwielbienie Boga. W czwartek księża pozwolili nam jeszcze mocniej pochylić się nad tajemnicą Spowiedzi, poprzez Pole Miłosierdzia, po której bezpośrednio uczestniczyliśmy w Mszy Świętej. Wieczorem poznaliśmy wyjątkowych gości, między innymi księdza Krzysztofa Kołtunowicza, siostrę Lirę Pietras OCD, Magdalenę i Roberta Mikutel oraz Monikę Ogrodnik. Na wieczór wróciliśmy do Kościoła, aby móc uczestniczyć w Uwielbieniu, a później w adoracji, aż do godziny dwunastej. Dokładnie o północy rozpoczęła się nasza ostatnia, wspólna Eucharystia, na której padły te najtrudniejsze słowa. “Vincentianę uważam za zakończoną”. Choć dzięki realizatorowi dźwięku, nie każdy mógł usłyszeć ostatni wyraz. W ten sposób kleryk Dawid, tegoroczny organizator wydarzenia, zakończył je, aby kolejna odsłona festiwalu przeszła do historii.

Nad duchowym przebiegiem Festiwalu czuwała Siostra Joanna Nowińska SM oraz Ksiądz Konrad Jaworecki CM. Wspólnie przeprowadzili nas przez księgę Amosa, tłumacząc poszczególne jej części oraz wyciągając dla nas ważne jej aspekty. Pokazali nam jeszcze mocniej Boga, który jest dla nas przez cały czas, który nas nie zostawia, tylko podtrzymuje na każdej drodze życia.

Vincentiana była owocnym czasem dla każdego z nas, mogliśmy rozwinąć swoje umiejętności, poznać nowych przyjaciół, spotkać starych, przeżyć na nowo obecność Boga i po prostu cieszyć się sobą. Choć samo wydarzenie się zakończyło, to Vincentiana trwa dalej, w naszych sercach i duszach. Jej dobre owoce, będą się ukazywały przez cały rok, pomagając nam wzrastać każdego dnia, ani na moment nie opuszczając ścieżki Bożej.